Istilah tempat Dina Bahasa Sunda

ALUN-ALUN : tanah lapang (hareupeun kacamatan, kabupatén, masjid agung, jsb)

BABAKAN : lembur anyar

BABANTAR : lebah walungan anu léah sarta déét

BASISIR : Sisi laut anu loba keusikna

BOBOJONG : jojontor tanah anu nyodor ka cai (biasana di sisi walungan)

BUBULAK : sarupa tegalan, tanah nu pinuh ku jukut nu aya di lamping gunung atawa di pasir

BURUAN : tempat anu lega di luar imah

DUNGUS : runyuk, rungkun, gundukan tatangkalan laleutik nu rada rembet.

GEREMBEL: Kumpulan tatangkalan nu rada rembet, tapi teu biasa dipake nyumput sasatoan
GUPITAN : Jalan heureut (sarupa jalan satapak) antara dua lamping
HUNYUR : Imah rinyuh atawa taneuh nu mucunghul, pasir leutik
HUMA : Sawah darat, kebon nu dipake melake par tur tara dikocoran ca
JALAN HUNI : Lolongkrang tincakkeun antara pepelakan di kebon
JALAN JAJAHAN : Jalan gedenu bisa dipaké ngaliwat kandaraan
JALAN SATAPAK : Jalan nu ngan bisa diliwatan ku jelema
JONTOR : Taneuh anu nyodor ka laut
JUNGKRANG : Legok anu jero sarta gurawes 
KUBANGAN : Tempat nu ledok (biasana di sawah atawa di balong) paranti mandi munding
KAMALIR : Jalan cai leutik
KOBAKAN : Lobang di tegalan anu aya caian
KOLOMERAN : tempat cai ngalir di buruan nupas hanapeun tungtung suhunan
KEREES : Tempat di sisi walungan anu réa keusikan
KEBON : Taneuh darat nu dipake melak rupa-rupa pepelakan
LAMPING  : Tempat di gunung antara puncak jeung tutugan
LANDEUH : Taneuh atawa tempat nu leuwih handap ti tempat urang cicing
LEBAK : Tempat nu leuwih handap

LEGON : lebah basisir nu ngelok ka darat, sarupa teluk ngan leuwih leutik

LEMBUR : kampung, tempat padumukan jelema nu réa imah

LENGKONG : Tempat legok jeung jero di antara dua lamping
LEUWEUNG : reuma, rimba, ruyuk anu leuga
LEUWI : tempat anu jero dina walungan
MONGGOR/MOMONGGOR : sarupa pasir ngan leuwih handap tur leuwih leutik

MUHARA/MUARA : tungtung walungan di hilir, tempat patepungna walungan jeung laut atawa walungan leutik jeung walungan gedé

MUMUNGGANG/GEGER : lebah gunung nu pangluhurna (tonggong gunung)

PASIR : gunung leutik sarta handap

PEUNCUT : sarupa jeung pasir tapi leuwih handap

REUMA : tanah darat urut huma

RUYUK : kumpulan tatangkalan laleutik anu aya deukeuteun lembur

RORAH : cai ngocor, sarupa jeung susukan, ayana di leuweung

SABANG : tanah darat nu dihapit ku dua walungan

SAMPALAN : tegal di tengah leuweung tempat nyatuan sato jarah

SITU : sarupa jeng balong ngan leuwih gedé, leuwih lega (biasana walungan nu dibendung sok ngajangélék jadi situ)

SOMANG : jurang gurawés sarta jero

SUSUKA : jalan cai ker nyaian sawah

TALAGA : liang cai anu gede 

TANJUNG : jojontor, tanah nu nyodor ka laut

TARIKOLOT : tempat urut lembur / kampung anu tos teu di tempatan 

TEGALAN : tanah lega tur rata nu sabagian gedé pinuh ku jukut wungkul

TELUK : basisir nu ngelok ka darat

TEPIS WIRING : sesebutan séjén pikeun pasisian atawa pilemburan

TETELAR : tanah datar di tengah sawah nu henteu kahontal ku cai, sok dipaké ngangon

TONGOH : tempat anu leuwih luhur

TUTUGAN GUNUNG : gunung beulah handap (suku gunung)

WAHANGAN : walungan, ngocor caina gedé ti girang ka muara